อุตสาหกรรมในท้องถิ่น

อุตสาหกรรมในท้องถิ่น กล้วยฉาบ

 กล้วยหอมทองเป็นพืชที่ชาวบ้านตำบลทุ่งคาวัด นิยมปลูกเพราะพื้นที่ของตำบลทุ่งคาวัดได้มีชาวญีปุ่นเข้ามาเข้ามาสำรวจในเดือนมีนาคม 2536 และลงความเห็นว่าพื้นที่ในอำเภอละแมเหมาะสมที่จะผลิตกล้วยหอมทองได้เป็นอย่างดี และได้ก่อตั้งเป็น "กลุ่มกล้วยหอมทองละแม" และได้จดทะเบียนเป็นนิติบุคคลเมื่อวันที่ 21 มีนาคม 2538 โดยได้เปลี่ยนชื่อเป็น "กลุ่มเกษตรกรทำสวนทุ่งคาวัด สมาชิกเริ่มจัดตั้ง 36 ราย จากการที่มีกล้วยหอมทองดิบที่ไม่ได้ขนาดคัดเพื่อส่งออก กลุ่มแม่บ้านเขาช่องลมจึงชักชวนกันนำมาแปรรูปเป็นกล้วยหอมทองฉาบ เพราะเห็นว่ามีวัตถุดิบที่จัดทำได้ตลอด ซึ่งการทำกล้วยหอมทองฉาบ เป็นวิธีการถนอมอาหารที่ขึ้นชื่ออย่างหนึ่ง โดยอาศัยน้ำตาลเป็นสารป้องกันไม่ให้อาหารเกิดการเปลี่ยนแปลง บูดเน่าเสียหาย และมีวัตถุประสงค์เพื่อเก็บไว้กินนานๆการทำกล้วยฉาบ โดยทั่วไปจะมีขั้นตอนและวิธีการที่คล้ายๆกัน คือ ขั้นตอนแรกเริ่มด้วยการคัดเลือกกล้วยหอมทอง ที่แก่ ๘๐% นำมาปอกเปลือก แล้วนำมาหั่นเป็นชิ้นยาว แต่ปัจจุบันนิยมนำมาไสกับกบไสน้ำแข็งเพราะจะทำให้ได้กล้วยฉาบที่มีความหนาเท่าๆ กัน อีกทั้งเป็นการประหยัดเวลาด้วยจากนั้นนำมาแกะแยกชิ้นออกนำมาม้วนเป็นวงกลม เอาไปทอดน้ำมันที่ร้อนจัดจนกรอบแล้วตักใส่ที่พักให้สะเด็ดน้ำมัน เมื่อทอดกล้วยหมดแล้ว เอากระทะใส่น้ำตาลเนย น้ำเล็กน้อย พร้อมด้วยเกลือพอมีรสเค็ม ตั้งไฟให้น้ำร้อนจัดเคี่ยวจนส่วนผสมเหนียวเป็นยางมะตูม เอากล้วยที่ทอดแล้วลงคลุกกับน้ำตาล จะเรียกวิธีการนี้ว่า "ฉาบน้ำตาล" ฉาบจนน้ำตาลเกาะติดกล้วยและแห้ง ทิ้งไว้ให้เย็นแล้วจึงบรรจุภาชนะเก็บได้ กล้วยฉาบมี ๒ ชนิด คือ กล้วยฉาบรสหวาน และกล้วยฉาบรสเค็ม กล้วยฉาบทั้ง ๒ ชนิดนี้ มีขั้นตอนและ วิธีการทำอย่างเดียวกันจะแตกต่างกันเล็กน้อย ตรงที่กล้วยฉาบรสเค็มไม่ต้องใช้น้ำตาลเป็นส่วนผสมเท่านั้น การทำกล้วยฉาบของบ้านเขาช่องลม เป็นวัฒนธรรมการถนอมอาหารที่ได้กระทำสืบต่อกันมานานนอกจากจะทำกันในครัวเรือน เพื่อบริโภคกันเองแล้วปัจจุบันยังได้มีการพัฒนาปรับปรุงวิธีการไปสู่การจำหน่ายอีกด้วย

อัตลักษณ์(เอกลักษณ์)/จุดเด่นของผลิตภัณฑ์

1.ไม่เสียง่ายเก็บรักษาง่าย

2. ผลแก่เก็บไว้ได้นาน 7 – 8 วัน โดยไม่เน่าเสีย

3. ผลการวิจัยสารอาหารในกล้วยหิน พบว่ามีสารเบตา-คาร์โรทีน ในปริมาณสูง
4. การแปรรูปเป็นกล้วยหอมทอง จะมีรสชาติอร่อย กรอบ สีสันน่ารับประทาน